بگذارعشق خاصیت تو باشد
مهدی غنی
درطول تاریخ خیلی ها برای آزادی جنگیدند، اما
همه آنها به چنگ دشمنان آزادی اسیرنشدند. از میان آزادیخواهانی که به زندان بیداد
گرفتار شدند، کمتر کسی 27 سال برای آزادی اسارت کشید.
درمیان آنها که سالیان درازی در زندان مانده اند،
کم اند آنهاکه آزادی شان از اسارت، با آزادی خلق شان همراه شده باشد،
خیلی ها در طول زندگیشان کسی را که یکبار به
آنها بدی کرده، بخشیده اند، اما چه کسی دشمنی را که سال های مدیدی به او و همه
مردم ستم کرده بخشیده است؟
خیلی ازآنها که بخشیده اند، در زمانی چنین کرده اند که قدرت انتقام و تلافی
نداشتند، اما آن که در اوج قدرت و مشروعیت، می بخشد نوع دیگری است. مبارزانی
نیز بوده اند که در دوران مغلوب بودن، در ستایش مسالمت جویی و زشتی خشونت بسیار
گفته اند، اما پس از پیروزی مسیری وارونه را درپیش گرفته اند. قهرمانانی که
در طول تاریخ برای آزادی جنگیدند اما وقتی بردشمنان آزادی غلبه کردند، آزادی را
دشمن خویش یافتند.
اما نادرند کسانی که در زمان فتح و غلبه، از
رحمت و بخشش و شفقت سخن بگویند وبدان پایبند باشند.قرن ها پیش زمانی که قدرت های
جهانی ایران و روم افتخارشان به کثرت جنگهایشان بود، در گوشه ای دیگر که کینه های
قبیله ای مشروعیت داشت، وقتی ساکنان مکه پس از ده سال کینه توزی، جنگ و خونریزی،
به ناچار شکست خوردند، مرکزیت توطئه گران در هم شکست و مکه تسلیم شد، محمدص فاتح
این شهر، خانه ابوسفیان رأس فتنه گران و جنگ افروزان سالیان گذشته را یکی از خانه
های امن اعلام کرد که هرکس بدانجا رود در امان باشد و دستور داد به جای شعار امروز
روز انتقام است، فریاد زنند امروز روز رحمت است.
19سال پیش، مردی از تبار مظلومان این آموزه بزرگ
را در گوشه ای دیگر از این کره سرریزاز خشونت، به نمایش درآورد و تحسین جهانیان را
برانگیخت. ماندلا پس از 27 سال اسارت، توسط مردم به ریاست جمهوری آفریقای جنوبی
برگزیده شد تا ننگ آپارتاید و تبعیض نژادی را از این سرزمین بزداید. او در اولین
گام دست به کاری سترگ زد. درحالی که همگان
به رسم عدالت او را محق می دیدند جانیان و شکنجه گران سابق را به محاکمه کشیده و
به مجازات رساند، اعلام کرد می بخشم. او گفته بود: "اگر قرار
باشد خون را با خون شست دچار بدبختی میشویم، ببخشیم اما فراموش نکنیم! ".
شرط بخشش این بود که همه کسانی که دست به جنایت و خشونت زده اند،
اکنون گذشته خود را انکار و پنهان نکنند، جرائم خویش را بپذیرند و بدان معترف
باشند. با این گزینه از هر گونه مجازات رهاشده و قادر باشند آزادنه در جامعه زندگی
کرده ومناسبات انسانی را بیاموزند. او با این کار علاوه بر احیای روح رحمت و شفقت،
صداقت و راستی را نیز از میان مناسبات غیرانسانی آن جامعه بر صدرنشاند. او برای
این کار خود باور و فلسفه ای عمیق داشت: "ما متولد شده ايم که شکوه و عظمت
خداوند را به نمايش در آوريم . چيزي که در درون ماست . نه در درون برخي از ما ،
بلکه در درون تک تک ما . و زماني که به اين نور درونمان اجازه تابيدن مي دهيم
، ناآگاهانه به ديگران نيز اجازه چنين کاري را مي دهيم".
او بی آنکه بخواهد آموزگاردیگران باشد، درس های بزرگی برای بشریت به
جا گذاشت. گرچه امروز کالبد سردش از میان ما رفت اما گرمی وجودش همچنان با هر
انسانی عجین است، او که سراپاعشق بود و درس عاشقی را چنین درگوشمان نجوا کرد:
"بگذارعشق خاصیت تو باشد، نه رابطه خاص تو باکسی".
چاپ شده در روزنامه شهروند یکشنبه 17 آذرماه
1392
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر