اگرامام خمینی زنده بود

در میان دو نحله شیعه و سنی از جمله مسائلی است که این روزها به سطح عوام جامعه کشیده شده و برخی دانسته یا ندانسته برروی مسائلی تأکید می کنند که این شکاف را دامن زده و عمیق تر، مقدس تر و گسترده ترکنند. سوژه ها و موضوعاتی تاریخی را که اکثرا" نیز از صحت و سندیت برخوردارنیست طرح کرده و با شکلی احساسی در مجامع مذهبی به عنوان اصل مسلم اسلامی در ذهن مردم بی اطلاع می گنجانند.

متأسفانه روحانیان بیدار و آگاه و همچنین دلسوزان به سرنوشت کشور و مردم نسبت به این روند توجه کافی نکرده و از برخورد و نقد این افکار نادرست پرهیزکردند و میدان را برای آنان باز گذاردند. به نحوی که امروز برخی طرح مسائل تفرقه انگیز را امروز به عنوان یک رسالت دینی و مذهبی تلقی می کنند. کار را به جایی رساندند که مقام رهبری چنان موضع تندی گرفتند و در جمع مردم کردستان این گونه افراد را به عنوان مزدور دشمنان معرفی کردند.

اما نکته ای که قابل توجه همه ایرانیان دلسوزاست این است که مسأله تفرقه افکنی میان شیعه و سنی و سایرفرقه های مذهبی کار این چند سال اخیرنیست بلکه از ابتدای انقلاب بر روی آن برنامه ریزی بوده و برای جا انداختن آن دست هایی در کار بوده است. امام خمینی به عنوان رهبر انقلاب و همچنین به عنوان یک مرجع دینی از همان روزهای اول انقلاب نسبت به این مسأله حساسیت ویژه داشته و بطور مستمر آن را رصد می کرد. تنها 7 روز از پیروزی انقلاب اسلامی نگذشته بود که ایشان بر روی این مسأله دست گذاشت.

اختلاف فرقه ای خطری ملی و مذهبی

ایشان در 29 بهمن 1357 در پیام به مردم کردستان چنین می گویند:" نهضت اسلامی ایران مظهر برادری شیعه و سنی و همگامی نژادهای مختلف کشور ایران است. شما خواهران و برادران عزیز باید توجه داشته باشید که دشمن اصلی یعنی استعمار هنوز با وسایل مختلف دست اندرکار سنگ اندازی و تفرقه افکنی است"1

اما این تحلیل ایشان نکته ای مقطعی و گذرا نبود که یک بار گفته شده و به فراموشی سپرده شود، ایشان در هر مناسبتی بر روی این مسائل تأکید می ورزید. به عنوان مثال تنها هفت روز بعد از این پیام در دیدار با روحانیون منطقه سیستان و بلوچستان بار دیگر این مسأله را پیش کشیده و آن را به عنوان یک سم کشنده معرفی کرده و به تفصیل در باره اهمیت آن سخن گفت:" ....اختلافات الان سم قاتلی است که اگرچنانچه خدای نخواسته اختلاف پیدا بشود باز برمی گردد به آن دوره جنایات به فرم دیگر. آنهایی که علاقه به اسلام دارند، آنهایی که علاقه به ملت اسلام دارند، آنهایی که علاقه به کشور دارند اینها همه موظفند که دراین زمان که بالاتر و حساس تر زمان هاست که برایران می گذرد همه با هم برادرباشند، همه با هم رفیق باشند و همه باهم دست به هم بدهند.... اگر اختلافات بشود این گردنگیر همه ماست و همه پیش خدای تبارک و تعالی مقصرهستیم..."2

عبارات ذکر شده درفراز فوق جای تأمل دارد. ایشان تفرقه افکنی میان شیعه و سنی را هم یک مسأله دینی و هم یک مسأله ملی و میهنی می داند و تأکید می کند آنها که به اسلام علاقه دارند و آنها که به کشور علاقه دارند باید به این مسأله توجه داشته باشند. یعنی ایشان به درستی مسأله اختلاف شیعه و سنی را هم خطری برای جهان اسلام و هم خطری برای کشور و میهن می دانند.

نفی تبعیض

درحالی که برخی مسأله حضرت زهرا س را تبدیل به موضوعی اختلاف انگیز میان شیعه و سنی کرده و به بهانه دفاع از ایشان به اعتقادات اهل سنت حمله می کنند، امام خمینی به مناسبت ولادت حضرت فاطمه با هموطنان اهل سنت دیدار کرده و پیام وحدت می دهند. باکمال شگفتی شاهدیم کسانی که دم از ولایت می زنند درست برخلاف رویه امام اول شیعیان حضرت علی ع رفتار می کنند. رهبری که 23 سال برای حفظ وحدت مسلمین بعد از پیامبر تلاش کرد و حتی نام فرزندان خود را عثمان و عمر گذاشت تا هیچ بهانه ای و دلیلی برای تفرقه انگیزی باقی نماند. کسی که خلیفه دوم را از رفتن به جنگ به دلیل احتمال کشته شدن منع می کند تا مبادا محور آسیاب مسلمین و مرکز اتحاد آنان ازبین برود. آن گاه کسانی به ادعای پیروی او از کشته شدن وی تمجید می کنند.

امام خمینی نیز با آشنایی با تعالیم اسلام و به پیروی از امام اول شیعیان در روز ولادت حضرت فاطمه س در 26 اردیبهشت 1358 در جمع خواهران اهل سنت اورامانات می گویند:"برادرهای سنی ما بدانند که تبلیغاتی که می شود که ما با آنها چه هستیم صحیح نیست. همه ما برادریم. حقوق همه محفوظ است. همه مساوی هستیم.." 3

درباره همین مضمون حدود سه هفته قبل از این تاریخ هم دوبار درسخنرانی شان صحبت کردند. نهم فروردین 1358 دراین باره می گویند:"برادرهای سنی ما مثل ما هستند، با ما هیچ فرقی ندارند در حقوق، حقوق همه آنها داده خواهد شد. ... به حرف اشخاصی که بین آنها می خواهند تفرقه بیندازند، می خواهند به اسم سنی و شیعه بین ما برادرها را جدایی بیندازند و منافع ما را به جیب دیگران بکنند به حرف اینها اعتنا نکنید".4

سه روز بعد 12 فروردین ماه نیز امام خمینی درهمین باره چنین می گوید:"اشخاص سفید و سیاه، اشخاص و گروه های مختلف، شیعه و سنی، عرب و عجم، ترک و غیرترک و ... به هیچ وجه امتیازی ندارند. قرآن کریم امتیازرا به عدالت و به تقوا دانسته است".5

نه شیعه نه سنی

برخی مردم عوام گمان می کنند کسانی که به بهانه دفاع از ائمه شیعی و یا حق حضرت علی ع یا انتقام فاطمه س و غیره به اعتقادات اهل سنت اهانت می کنند واقعا" دلسوز اسلام اند. همان گونه برخی مردم عوام دیگر نیز کسانی را که درمیان اهل سنت به اعتقادات شیعه می تازند و حکم تکفیر صادر می کنند دیندارتر و متدین تر از علمای بیدار و آگاه اهل سنت می شمرند. اما واقعیت این است که هیچکدام از این دو دسته با مبانی دین اسلام آشنایی ندارند اگر به قول مقام رهبری مزدور نباشند. این بر عهده علمای بیدار طرفین است که به آگاه سازی جامعه بپردازند.

امام خمینی از هر فرصتی برای افشا کردن این توطئه بزرگ استفاده می کرد. ایشان صراحتا" تفرقه افکنان را مزدور و عامل دشمنان برشمردند. در 27 مردادماه 1359 در یک دیدار مردمی اعلام کردند:"آنهایی که می خواهند ایجاد تفرقه بکنند اینها نه اهل سنت هستند و نه اهل تشیع هستند. آنها کسانی هستند که کارگردانان دولت های ابرقدرت هستند. در خدمت آنها هستند. آنهایی که کوشش دارند بین برادرهای اهل سنت ما با برادرهای اهل تشیع تفرقه بیندازند. اینها اشخاصی هستند که برای دشمن اسلام، برای دشمن های اسلام مشغول توطئه هستند و می خواهند دمشن های اسلام را بر مسلمین غالب کنند. آنها طرفدار امریکا هستند، بعضی طرفدار شوروی هستند..." 6

همین مضمون را ایشان در جمع روحانیون اهل سنت کردستان در تاریخ نهم خردادماه 1360 بیان کرده است:"آنهایی که می خواهند بین اهل سنت و اهل تشیع فاصله ایجاد کنند نه سنی هستند نه شیعه. اینها اصلا" به اسلام کار ندارند و الا کسی که به اسلام اعتقاد داشته باشد، دریک زمانی که با وحدت همه مسلمین باید پیشروی کنیم و پیروز شویم انشاء اله این نمی آید دامن بزند به اختلاف و مسائل اختلافی را طرح کند. اینها نیست جز این که اشاره ای از خارج هست..." 7

درهمین زمینه باز در تاریخ 31 خرداد 1362 در جمع ائمه جمعه خراسان این احساس خطر خود را بروزداده و اعلام کردند:" الان کسانی که مخالف با اسلام هستند و دارند پخش می کنند مطالبی را، می خواهند بین برادرهای شیعه و سنی اختلاف ایجاد کنند. اینها نه خیرخواه شیعه هستند نه خیرخواه سنی و اینها با اسلام مخالفند" 8

شروع این توطئه

اگر امروز در برخی محافل و هیأت های مذهبی بظاهر شیعی طرح سخنان و موضوعات تفرقه انگیز نقل مجلس شده است و از آن سو نیز کسانی به نام اهل سنت علیه شیعیان تفرقه افکنی می کنند ریشه های تاریخی دارد و سال هاست روی آن کارهدفدارشده است. متأسفانه برخی با ناآگاهی و برخی با عدم توجه و غفلت در این سالیان که کم هم نبود از کنار این مسائل گذشتند و اهمیت آن را درنیافتند. امام خمینی درسال 1360 نسبت به رواج این توطئه درکشور هشدار داده است. ایشان در 24 فروردین ماه 1360 در جمع اهالی ترکمن صحرا و گنبد که برادران اهل سنت در آنجا هستند و در این روز به دیدار ایشان آمده بودند چنین اعلام خطر می کنند:" الان اجتماعاتی هست که به اسم شیعه و سنی بنا بر اختلاف دارند.... نقشه اختلاف بین برادران را ریختند و دنبال او درکشور خودمان هم اشخاصی دارند همان نقشه را پیاده می کنند. غافل از آن که اگر این قدرت های بزرگ برگردند...." 9

نکته ای که درهمین جا ذکرآن لازم است این که امام خمینی گرچه خود یک مرجع شیعی بودند اما در مقام رهبری خود را رهبر تمامی ملت ایران اعم از شیعه و سنی و ارمنی و ...دانسته و به همه آنها به چشم شهروند می نگریستند و هر از چندگاهی ملاقاتی با آنها داشتند.

امام خمینی همچنین در 25 مردادماه 1361 درجمع ائمه جمعه استان بوشهر دراین باره گفته است:" چند روز قبل نامه ای به من نوشتند که در بعضی از مناطق مثل سیستان و باختران، افرادی در لباس مذهبی و در بعضی خطبه ها مسائل تفرقه افکنی را عنوان کرده اند که خود برادران اهل سنت هم به آنها اعتراض کرده و گفته اند حالا وقت این حرفها نیست... کسانی که پیغمبرشان و دینشان یکی است همراه و برادرباشند. لکن افرادی کوشش می کنند که تفرقه ایجاد کنند و شما خوب می دانید که چه کسانی از تفرقه سود می برند..."10

حج عامل وحدت یا تفرقه

در تمامی قرون گذشته و از نظر تمامی فرقه های اسلامی حج مظهر و نماد وحدت مسلمین تلقی می شده است. نفی هر گونه تبعیض و تمایز و یک رنگی و یک سویی در این مراسم از ویژگی های اصلی آن است. اما مدتی است با کمال تأسف مشاهده می کنیم برخی از روی ناآگاهی این مراسم را هم به شائبه های تفرقه افکنانه آلوده می کنند. برخی با تأکید بیش از اندازه بر مسأله بقیع، خانه خدا را از محوریت حج خارج کرده و راهی می روند که با مشی واقعی همان ائمه ای که مقبولشان است منافات آشکار دارد. باز هم متأسفانه دراین زمینه با بی توجهی روحانیان مسئول و آگاه مواجه بوده ایم. در حالی که امام خمینی این خطر را 25 سال پیش دیده و نسبت به آن هشدار داده است. ایشان در آن زمان چنان نسبت به این پدیده احساس خطر کرده است که آن را "پدیده شیطانی" نامیده است. ایشان بطن این توطئه را شکافته اند و به وضوح بیان کرده اند. شگفت است که چطور روحانیان و نیروهای پیروایشان از کنار این گفتار صریح گذشته اند. ایشان اعلام می کنند با اسم اسلام و قرآن و سنت می خواهند اسلام و قرآن و سنت را از میان مسلیمن براندازند. به این سخنان که درتاریخ 4 شهریور 1363 به مناسبت عیدقربان خطاب به حجاج و مسلمانان جهان ایراد شده است توجه کنید:" درمراسم حج ممکن است اشخاصی از قبیل ملاهای وابسته به خود را وادار کنند که اختلاف بین شیعه و سنی ایجاد کنند و آن قدر به این پدیده شیطانی دامن زنند که بعضی ساده دلان باورکنند و موجب تفرقه و فساد شوند. برادران و خواهران هر دو فرقه باید هوشیار باشند و بدانند که این کوردلان جیره خوار با اسم اسلام و قرآن مجید و سنت پیامبر می خواهند اسلام و قرآن و سنت را از بین مسلمین برچینن یا لااقل به انحراف کشانند".

ایشان در ادامه حتی بر حجاج تکلیف می کنند که نه تنها با این مسائل همنوا نشوند بلکه با آن برخوردکنند: "تکلیف الهی حجاج است که اگر مطلبی از گویندگان شنیدند که بوی ایجاد اختلاف بین صفوف مسلمانان را می دهد انکارکنند..." 11

لازم است خوانندگان به عبارت به کار رفته دراین پیام توجه کنند. بخصوص که این پیام مکتوب بوده و طبعا" روی عبارات و واژه های بکاررفته توجه و دقت بیشتری نسبت به سخنرانی بوده است. از یک سو واژه "تکلیف الهی" است که برخورد و مقابله با این اعمال تفرقه انگیز را واجب می کند و از سویی عبارت " بوی ایجاد اختلاف " مسأله را غامض تر و حساس ترمی کند. یعنی حتی در مقابل گفتار و رفتارهایی که صراحتا" هم تفرقه انگیز نیست اما بوی اختلاف از آن به مشام می رسد بایستی ایستاد. به راستی آیا آن بوهایی که درطول این سالیان مشام ما را نیازرد وضعیت امروز را به ارمغان نیاورده است؟ اگر امام خمینی زنده بود چه می کرد؟

اگرامام خمینی زنده بود و وضعیت امروز را می دید چه می کرد که علی رغم همه آن هشدارها روزی مسئولان وقت مدعی می شوند نظرکرده امام زمان هستند و در کتابی که درباره ظهور ایشان چاپ می کنند امام زمانی را معرفی می کنند که در دهه هشتاد شمسی ظهور می کند و با امریکا و ناتو پیمان صلح منعقد می کند 12و سپس به مدینه رفته و به قلع و قمع اهل سنت و انتقام گیری از دو خلیفه اول می پردازد13. امام زمانی هم پیمان با امریکا و دشمن اهل سنت!!!!!! آیا امام خمینی از غصه دق نمی کرد؟

پی نوشت:

1- صحیفه نور، جلد6، صفحه 185

2- همان، جلد 6، ص 223 تاریخ 6 اسفند 1357

3- همان، ج 7، ص 336

4- همان، ج6، ص 433

5- همان، ج6، ص462

6- همان، ج13، ص 134

7- همان، ج14، ص382

8- همان، ج17، ص499

9- همان، ج14، ص288

10- همان، ج 6ص419

11- همان، ج19، ص 20

12- دکترسیدحسین سجادی، دهه ظهور دهه 80، انتشارات هاتف، چاپ اول1384، ص 93

13- همان، صص 118-119